همان طور که می دانید انسانهای اولیه از میوه درختان تغذیه می کردند و یا حیوانات را شکار می کردند و می خوردند.
این شیوه ی زندگی انسان مدت زمان زیادی ادامه یافت
تا اینکه او دریافت که می تواند برای ادامه ی زندگی و تأمین خوراک و پوشاک خود حیوانات اهلی را نگهداری کند، پس به دامداری پرداخت.
در طول زندگی دامداری انسان برای پیدا کردن مرتع و سیرکردن
دام های خود به ناچار باید از جایی به جای دیگرمی رفت. شیوه ی غالب زندگی او در این زمان کوچ نشین بود.
اما رفته رفته کشاورزی را شناخت و توانست بسیاری از نیازهای غذایی خود را از این راه تأمین کند.
پس به تدریج یکجا نشین شد وروستاها را بوجود آورد. در این زمان انسان در کنار کار کشاورزی، دامداری هم می کرد.
بعدها با هم به پیوستن روستاها، شهرهای کوچک بوجود آمدند.
اولین شهرها در بین النهرین، در محدوده عراق کنونی بین دو رود دجله و فرات و رود کارون پدید آورند.
شهر نشینی در ایران :
در ایران شهر نشینی سابقه ای بسیار طولانی دارد.
در ایران باستان در دوره های هخامنشی و ساسانی شهرهای بزرگ و مهمی نظیر هگمتانه (همدان) تیسفون،
اصطخر(نزدیکی شیراز) ، رگ (ری) و شوش بوجود آمدند و شهرت جهانی پیدا کردند.
به چه مکانی شهر گفته می شود؟
یکی از آشکارترین تفاوت میان شهر وروستا ، نوع فعالیت مردم در شهر و روستا است.
در شهر مردم به فعالیتهای غیرکشاورزی می پردازند،
مانند کار در کارخانه ها و اداره ها. به علاوه روستا از شهر کم جمعیت تر است.
